به گزارش مشرق، در حالی که طی ۲۰ سال اخیر هزاران انسان بی‌گناه در افغانستان به کام مرگ رفته‌اند، اکنون خروج غیرمسئولانه نیروهای خارجی از افغانستان شتاب بیشتری گرفته است و رویدادهای بسیاری نیز در این کشور رخ داده است.
در ادامه برخی از مهمترین رخدادهای دو دهه حضور بی حاصل نیروهای خارجی آمده است:
۷ اکتبر ۲۰۰۱
نیروهای آمریکایی پس از حملات ۱۱ سپتامبر به افغانستان حمله کردند و دیگر کشورها بزودی پس از این حمله به ائتلاف نظامی به رهبری آمریکا پیوستند و پس از چند هفته دولت طالبان را سرنگون کردند.
۴ فوریه ۲۰۰۲
آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا موسوم به سازمان «سیا» برای نخستین بار از هواپیماهای بدون سرنشین برای کشتن اهداف معین استفاده کرد. این حمله در ولایت پکتیا و در نزدیکی شهر خوست صورت گرفت و پس از آن نیز استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به یکی از تاکتیک‌های متداول و جنجالی کاخ سفید در زمان ریاست جمهوری اوباما تبدیل شد.
۱۱ آگوست ۲۰۰۳
ناتو فرماندهی نیروهای بین‌المللی کمک به امنیت در افغانستان موسوم به «آیساف» را به عهده می‌گیرد. وظیفه این نیروها کمک به دولت افغانستان برای تامین موثر امنیت بود تا از تبدیل افغانستان به پناهگاه تروریست‌ها جلوگیری شود.
افغانستان نخستین ماموریت نیروهای ناتو خارج از اروپا بود و در این زمان بیش از ۱۰ هزار نظامی آمریکایی در افغانستان حضور داشتند اما تغییر تمرکز آمریکا بر جنگ عراق این اجازه را به طالبان داد تا تجدید قوا کرده و کنترل برخی نقاط کلیدی در افغانستان را بازپس‌گیرند.
۴ ژانویه ۲۰۰۴
در ولایت «خوست» در کمین طالبان، نخستین نظامی آمریکایی کشته شد.
یادآوری می‌شود که تا سال ۲۰۲۱ میلادی حدود ۲ هزار و ۴۰۰ نظامی آمریکایی در افغانستان کشته شدند.
۹ اکتبر سال ۲۰۰۴
«حامد کرزی» نخستین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان را پس از سرنگونی طالبان با ۵۵ درصد از آرا پیروز می‌شود.
در نخستین دور ریاست جمهوری روابط کرزی با واشنگتن به دلیل تلفات بالای غیرنظامیان افغان توسط نظامیان آمریکایی سرد شد.
کرزی در دور دوم انتخابات نیز در انتخاباتی که در آغشته به تقلب و مشارکت پایین رای‌دهندگان در سال ۲۰۰۹ نیز به مدت ۵ سال دیگر به در مقامش به عنوان رئیس جمهور افغانستان ابقا شد.
۱ دسامبر ۲۰۰۹
اوباما اعلام کرد که ۳۰ هزار نظامی دیگر را به افغانستان اعزام می‌کند. اعزام این نیروها شمار نیروهای آمریکایی را به بالاترین مقدار خود و مجموع ۱۰۰ هزار نظامی رساند.
این اعزام به درخواست ژنرال «استنلی مک‌کریستال» فرمانده ارشد نظامیان آمریکایی در افغانستان صورت گرفت که هشدار داده بود در صورت عدم اعزام نیروهای بیشتر آمریکا احتمالا در این جنگ شکست خواهد خورد.
۷ ژوئن ۲۰۱۰
جنگ افغانستان وارد صد و چهارمین ماه شد و از جنگ ویتنام (۱۰۳ ماه) به عنوان طولانی‌ترین جنگ تاریخ آمریکا پیشی گرفت. بسیاری از منتقدان جنگ افغانستان نیز مقایسه این جنگ با جنگ ویتنام را آغاز می‌کنند اما اوباما آن را «برداشت غلط از تاریخ» می‌خواند.
۲۳ ژوئن ۲۰۱۰
اوباما ژنرال مک‌کریستال را برکنار کرد و پس از آن نیز باوجود تردید دموکرات‌ها و متحدان آمریکا درباره جنگ افغانستان تصریح کرد که این برکناری تغییری را در رویکرد آمریکا در افغانستان بوجود نمی‌آورد.
برکناری مک‌کریستال نخستین بار در ۶۰ سال اخیر بود که رئیس جمهور آمریکا مستقیما دخالت کرده و یک فرمانده ارشد نظایمی را در میدان جنگ برکنار می‌کند.
۲ می ۲۰۱۱
«اسامه بن‌لادن» سرکرده القاعده در حمله تفنگداران دریایی آمریکا در پاکستان کشته شد. این نیروها با بالگردهای رادارگریز شبانه به اقامتگاه بن‌لادن در ابیت آباد آمده و در یک یورش ۵ نفر را کشتند. پس از این حمله نیز نیروهای آمریکایی جسد اسامه را به دریا انداختند.
۲۱ فوریه ۲۰۱۲
پس از سوزاندن چند جلد قرآن توسط نظامیان آمریکایی در پایگاه این نیروها و واکنش شدید و اعتراضات گسترده مردم در افغانستان ژنرال «جان الن» فرمانده ارشد نظامیان آمریکایی دستور بررسی این رویداد را داد و پس از آن نیز سخنگوی نیروهای ناتو مدعی شد که قرآن‌ها بطور اشتباهی سوزانده شدند.
۱۸ ژوئن ۲۰۱۳
طالبان بطور رسمی برای تسهیل گفت‌وگوهای صلح دفتر سیاسی خود در قطر را افتتاح کرد اما به دلیل برافراشته شدن پرچم «امارت اسلامی» در این دفتر کرزی پیش از آغاز گفت‌وگوهای صلح از این مذاکرات خارج شد.
۳۱ می ۲۰۱۴
طالبان یک نظامی آمریکایی را در تبادل برای آزادی ۵ زندانی این گروه از زندان گوانتانامو آزاد کرد.
۲۸ دسامبر ۲۰۱۴
با پایان ماموریت نیروهای آیساف ماموریت جنگی نیروهای بین‌المللی در افغانستان پایان یافته و ماموریت «حمایت قاطع» برای آموزش، مشاوره و کمک به نیروهای امنیتی افغان آغاز می‌شود.
۱۸ آوریل ۲۰۱۵
گروه تروریستی داعش نخستین حمله خود را در افغانستان انجام داد و انفجار یک خودروی بمب‌گذاری شده در شهر جلال‌آباد بیش از ۳۰ کشته و ۱۰۰ زخمی برجا گذاشت.
۲۸ سپتامبر ۲۰۱۵
طالبان کنترل شهر قندوز در شمال افغانستان را بدست گرفت. این نخستین بار از آغاز جنگ در سال ۲۰۰۱ است که این گروه یک شهر بزرگ را تحت کنترل گرفته بود. در سوم اکتبر نیز حمله هوایی آمریکا بر بیمارستان پزشکان بدون مرز سبب کشته شدن ۴۲ غیرنظامی شد و ژنرال «جان نیکلسون» فرمانده نیروهای آمریکایی و ناتو در افغاستان پس از گذشت مدتی از این حمله به ابراز عذرخواهی اکتفا کرد.
۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
ترامپ رئیس جمهور جدید آمریکا شد و در زمان ریاست جمهوری وی حملات هوایی افزایش یافت. در آوریل این سال نیز آمریکا بزرگترین بمب غیر اتمی در زرادخانه خود را در افغانستان به کار برد.
در ماه آگوست نیز پس از ماه‌ها بررسی استراتژی خود برای افغانستان را اعلام کرد و در این استراتژی برخلاف استراتژی اوباما برای خروج نیروها جدول زمانی تعیین نشد.
۷ ژوئن ۲۰۱۸
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان به مناسبت عید فطر به طالبان پیشنهاد داد که دو طرف به مدت دو هفته آتش بس کنند و چند روز پس از آن نیز طالبان چند روز پس از اعلام آتش‌بس دولت نیز به مدت ۳ روز آتش‌بس اعلام کرد.
۲۹ فوریه ۲۰۲۰
آمریکا در توافقی با طالبان و مشروط به پایبندی این گروه با مفاد آن متعهد شد که همه نظامیانش را تا یک می سال ۲۰۲۱ از افغانستان خارج کند. آمریکا همچنین دولت افغانستان را تحت فشار قرار داد تا ۵ هزار زندانی طالبان را آزاد کند.
۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰
دولت افغانستان و طالبان مذاکرات بین‌الافغانی را پس از چند ماه تاخیر در دوحه قطر آغاز کردند.
۲ دسامبر ۲۰۲۰
دولت افغانستان و طالبان بر سر کارشیوه مذاکرات به توافق اولیه رسیدند، یک پیشرفت قابل توجه که نخستین توافق مکتوب دو طرف پس از ۱۹ سال جنگ بود.
۱۴ آوریل ۲۰۲۱
«جو بایدن» رئیس جمهور جدید آمریکا اعلام کرد که نظامیان آمریکایی فراتر از ضرب‌الاجل اول می در افغانستان باقی خواهند ماند اما تاکید کرد که همه نیروها بدون قید و شرط تا ۱۱ سپتامبر افغانستان را ترک خواهند کرد.
۲۶ ژوئن ۲۰۲۱
بایدن با اشرف غنی و عبدالله عبدالله در کاخ سفید دیدار کرد و با تعهد بر ادامه کمک‌های امنیتی تصریح کرد که افغان‌ها باید خود درباره آینده‌شان تصمیم بگیرند.
۲ جولای ۲۰۲۱
آخرین نظامیان آمریکایی پایگاه هوایی بگرام واقع در ۶۰ کیلومتری شمال کابل را درحالی ترک کردند که خشونت‌ها در سراسر افغانستان در بالاترین سطح خود قرار دارد.
